خدایا به بزرگیت می نگرم ،دعاهای بزرگ میکنم ...
« رَبّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکونَنَّ مِنَ الخاسِرینَ
(اعراف، آیه 23)
بارالها، ما به خود ستم کردیم ـ که
نافرمانى تو کردیم ـ
اگر ما را نیامرزى و به ما رحم نکنى ما از زیانکاران خواهیم بود. »
دعاهایمان با سقف گناهانمان برخورد میکند و دلمان را خوش میکنیم که صلاح نبود ...
اللّهُمَ اغْفِرْ لِی الذُّنُوبَ الَّتِی تَحبِسُ الدُّعاء
مى خوانمت اى خدای من به زبانى که گناه لالش کرده ...(ابوهمزه ثمالی)
من عاصی تو رحمان !
خدایا در این شبها و روزهای ناب خودت رو برای دلم رقم بزن که غیر این باشد باخته ام!
وَ أنَّ الرّاحِلَ إلِیک قَرِیبُ المَسافَة
آن‌که به سوی تو کوچ میکند، راهش چه نزدیک است!(ابوحمزه ثمالی)
برای به تو رسیدن فقط یک قدم کافیست برداریم آن هم
روی خواسته‌های خود پا گذاریم، روی هوای نفس پا گذاریم.
در این هنگام قدم دوّم را در مسیر توحید خواهیم گذاشت.
سرور
من شاید مرا از درگاهت راندهاى،و از خدمتت عز نمودهاى،
یا مرا دیدهاى که حقّت را سبک مىشمارم پس از پیشگاهت دورم ساختى،
یا شاید مرا روىگردان از خود مشاهده
کردى،پس مرا مورد خشم قرار دادى
یا شاید مرا در جایگاه دروغگویان یافتى،پس به دورم انداختى،
یا شاید مرا نسبت به نعمتهایت ناسپاس دیدى،پس محرومم نمودى،
یا شاید مرا
از همنشینى دانشمندان غایب یافتى،پس خوارم نمودى،
یا شاید مرا در گروه
غافلان دیدى،پس از رحمتت
ناامیدم کردى،
یا شاید مرا انس یافته با مجالس بیکارهها دیدى.پس مرا به آنان واگذاشتى،
یا دوست نداشتى دعایم را بشنوى پس دورم نمودى،..
خدایا پرده پوشى تو هم مرا مغرور کرد...
خدایا فضل تو گسترده تر،و بردبارىت بزرگتر از آن است که مرا به کردارم بسنجى،
یا به خطایم بلغزانى،اى آقایم من چیستم،و چه ارزشى دارم،
سرور من مرا به فضلت ببخش،( بخشی از دعای ابوهمزه ثمالی)
فرازی از دعای امین الله:
اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسى مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ راضِیَةً بِقَضاَّئِکَ
خدایا نفس مرا به تقدیرت آرام قرار ده و خوشنود به قضایت...
آدمها وقتی پیرش میشوند نمی میرند ،وقتی تنها می شوندمیمیرند
خــــــــدایا تنهایی به بنده هات نیومده ،خودت مونس تنهایشون باش...
عـــملم انـــــــدک ،گــناهم بسیــــــــ....ار است
خــــــــدایا فــــرصــت بـــــــده!
