مى خوانمت اى خدای من به زبانى که گناه لالش کرده ...(ابوهمزه ثمالی)
من عاصی تو رحمان !
خدایا در این شبها و روزهای ناب خودت رو برای دلم رقم بزن که غیر این باشد باخته ام!
مى خوانمت اى خدای من به زبانى که گناه لالش کرده ...(ابوهمزه ثمالی)
من عاصی تو رحمان !
خدایا در این شبها و روزهای ناب خودت رو برای دلم رقم بزن که غیر این باشد باخته ام!
علی(ع) قدر است ،قدر علی(ع)
جز این نیست در توصیف علی(ع)
وَ أنَّ الرّاحِلَ إلِیک قَرِیبُ المَسافَة
آنکه به سوی تو کوچ میکند، راهش چه نزدیک است!(ابوحمزه ثمالی)
برای به تو رسیدن فقط یک قدم کافیست برداریم آن هم
روی خواستههای خود پا گذاریم، روی هوای نفس پا گذاریم.
در این هنگام قدم دوّم را در مسیر توحید خواهیم گذاشت.
سرور
من شاید مرا از درگاهت راندهاى،و از خدمتت عز نمودهاى،
یا مرا دیدهاى که حقّت را سبک مىشمارم پس از پیشگاهت دورم ساختى،
یا شاید مرا روىگردان از خود مشاهده
کردى،پس مرا مورد خشم قرار دادى
یا شاید مرا در جایگاه دروغگویان یافتى،پس به دورم انداختى،
یا شاید مرا نسبت به نعمتهایت ناسپاس دیدى،پس محرومم نمودى،
یا شاید مرا
از همنشینى دانشمندان غایب یافتى،پس خوارم نمودى،
یا شاید مرا در گروه
غافلان دیدى،پس از رحمتت
ناامیدم کردى،
یا شاید مرا انس یافته با مجالس بیکارهها دیدى.پس مرا به آنان واگذاشتى،
یا دوست نداشتى دعایم را بشنوى پس دورم نمودى،..
خدایا پرده پوشى تو هم مرا مغرور کرد...
خدایا فضل تو گسترده تر،و بردبارىت بزرگتر از آن است که مرا به کردارم بسنجى،
یا به خطایم بلغزانى،اى آقایم من چیستم،و چه ارزشى دارم،
سرور من مرا به فضلت ببخش،( بخشی از دعای ابوهمزه ثمالی)
فرازی از دعای امین الله:
اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسى مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ راضِیَةً بِقَضاَّئِکَ
خدایا نفس مرا به تقدیرت آرام قرار ده و خوشنود به قضایت...
آدمها وقتی پیرش میشوند نمی میرند ،وقتی تنها می شوندمیمیرند
خــــــــدایا تنهایی به بنده هات نیومده ،خودت مونس تنهایشون باش...
عـــملم انـــــــدک ،گــناهم بسیــــــــ....ار است
خــــــــدایا فــــرصــت بـــــــده!
إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ
خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست به دامان عفوت میزنم.
وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ
و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت بازخواست میکنم.
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ
اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم.
إِلَهِی إِنْ کَانَ صَغُرَ فِی جَنْبِ طَاعَتِکَ عَمَلِی فَقَدْ کَبُرَ فِی جَنْبِ رَجَائِکَ أَمَلِی
خدایا! اگر در کنار طاعتت، عملم کوچک است، امید و آرزویم بزرگ و بسیار است...(بخشی از مناجات شعبانیه)
خـــــدایا اگر من بـــدم توخـــوبی ،پس دلیلی بر نبخشیدنم نداری ...
إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ
خدایا! مرا کمال گسستن از غیر و پیوستن به خودت عطا کن